• 

Forest Bathing

Van alle tijd dat de mens op aarde leeft waren we voor het grootste gedeelte van die tijd verbonden met de natuur. Tegenwoordig zijn we maar weinig buiten te vinden (al is iedereen een buitenmens volgens de reclame), de kracht van de natuur is voelbaar als je je daarvoor openstelt. Eigenlijk hoef je daar alleen maar voor naar het bos te gaan en er rond te lopen, maar shinrin yoku, zoals ze het in Japan noemen, en bosbaden of bostherapie zoals wij het noemen, geeft een extra dimensie aan het in de natuur zijn.

Wandelen is goed voor de mens, maar onderzoek lijkt er op te wijzen dat wandelen in het groen en dan vooral het groene bos gezonder is dan een wandeling door de stad. Stresshormonen kunnen minder worden en het lijkt zo te zijn dat mensen die veel wandelen in de natuur gelukkiger zijn, ook als je daarbij meeneemt dat niet gelukkigere mensen sowieso al meer in de natuur te vinden zijn.

Shinrin Yoku wordt wetenschappelijk onderzocht in Japan sinds 1982, maar het belang van groen en bomen zit al sinds oudsher verweven in de Japanse cultuur. In februari 2019 reisde ik naar Japan om meer te weten te komen over de Japanse cultuur, het shintoïsme en had ik een afspraak met professor Yoshifumi Miyazaki van de Universiteit van Chiba om hier meer over te leren. Ook ondernam ik een tweetal bosbaden in omgeving Tokyo en omgeving Kyoto.

Bij shinrin yoku gaat het erom dat je echt in de natuur BENT en al je zintuigen gebruikt bij het beleven van de natuur. In Japan is de verbinding met natuur veel meer verweven in de cultuur. Toen in het westen het christendom ontstond en boeddhisme in het oosten nog niet was geland vereerden Japanners in de vroege eeuwen de natuur en haar mysterieuze krachten. Ze geloofden dat alles in het universum een ziel bezat; mensen dieren bergen bomen rivieren rosten en zelfs windvlagen (Shintoïsme). Volgens de Japanse shintomeester Motohisa Yamakage zijn we het aan de wereld en onszelf verplicht te investeren in onze verbinding met de natuurlijke wereld. In zijn boek ‘ the essence of shinto’ schrijft hij: de planten en dieren, net als bergen en rivieren zijn er al net zo lang als wij mensen en zijn altijd diep verbonden met ons geweest. De liefde en respect voor de natuur moeten zich opnieuw in onze harten nestelen willen we de mensheid en aarde behouden voor de dreigende, door buitensporig materialisme teweeggebrachte ecologische crisis’.

Bij shinrin yoku gaat het niet om het wandelen op zich maar het echt ervaren van het bos. Je probeert al je zintuigen te gebruiken. Ook yogaoefeningen en ademhalingsoefeningen zijn daar een onderdeel van. We voelen de natuur met onze tastzin (boomschors, water) we ruiken de bomen en aarde of regen, we horen de geluiden van het bos (en een vliegtuig of auto hier en daar) en we nemen misschien wel een hapje van een kastanje. En natuurlijk kijken we naar al het groen of andere kleuren. Zoals een kind die een shinrinyoku wandeling deed het mooi verwoorde: wat heeft groen veel kleuren!En we kijken naar de zich herhalende patronen waaruit de natuur (en wij zelf) bestaan, de fractals, waardoor onze geest tot rust komt.

Ook al is het onderzoek naar shinrin yoku relatief jong (30 jaar) de populariteit van shinrin yoku in het westen laat misschien wel de noodzaak zien van de verbinding die we weer willen voelen met de natuur. Dat kan, als je je openstelt en je zintuigen aanzet, je hoofd uit. Zoals een kind.

 ‘Als mijn hart toch eens zo puur en geïnspireerd kon worden als een kind, ik denk dat er geen groter geluk kan bestaan dan dat’  schreef de Japanse filosoof Kitaor Nishida

Wanneer je dit zelf wilt ervaren, stuur soefiyayoga dan een bericht.