28 okt Maki Noki

Was het toeval of hoorde het gewoon zo te zijn: de shinrin yoku die ik kortgeleden gaf was in natuurgebied de Zwarte Dennen. Maki Noki, de zwarte den, is een heilige boom in Japan. Ik had het gebied niet zelf uitgezocht, maar het was dicht bij het werk van de groep medisch psychologen van ziekenhuis Isala waarvoor ik de shinrin yoku mocht begeleiden.

Prachtige dennen waren er, en mos in allerlei kleuren groen.

In het begin waren de psychologen wat onwennig (zitten op een handdoek op wat heuvelachtig heidegebied terwijl ze net van een drukke werkdag uit het ziekenhuis kwamen), maar na het doen van een ‘ psychologisch testje’ (daar houden psychologen van) in het kader van shinrin yoku en hoe verbonden je je voelt met de natuur hadden de meeste mensen er wel zin in.

Die test is eigenlijk best interessant; het voorspelt je gedrag ten aanzien van natuur(behoud) en kan tevens een indicatie geven van hoe goed je je voelt over het algemeen (hoe meer verbonden met de natuur hoe beter men zich voelt). En dat verbinden met de natuur, dat is precies wat we bij shinrin yoku doen.

Binnen het oosterse wereldbeeld zijn we onlosmakelijk verbonden met de natuur en zijn wij de natuur zelf. Dit evenwicht wordt geschaadt wanneer mensen zich boven de natuur plaatsen en andere elementen van de natuur schade toebrengen. Volgens de Japanse shintomeester Motohisa Yamakage zijn we het aan de wereld en onszelf verplicht te investeren in onze verbinding met16 de natuurlijke wereld. In zijn boek ‘ the essence of shinto’ schrijft hij: de planten en dieren, net als bergen en rivieren zijn er al net zo lang als wij mensen en zijn altijd diep verbonden met ons geweest. De liefde en respect voor de natuur moeten zich opnieuw in onze harten nestelen willen we de mensheid en aarde behouden voor de dreigende, door buitensporig materialisme teweeggebrachte ecologische crisis’. En naar mijn idee houdt dat verband met de (dreigende) psychologische crisis waar de westerse wereld zich in lijkt te bevinden.

Na een uur wandelen, zitten, bewegen, yoga en zoveel mogelijk zintuigen geprikkeld te hebben veranderde de sfeer in de groep mensen tussen de Zwarte Dennen. Na de laatste oefening hadden de meeste het gevoel in het bos te willen blijven, tot rust te zijn gekomen, en zich bijna een te voelen met de natuur!